Byliście kiedyś na walkach byków? A może widzieliście je w telewizji? Dla mnie nie było to nigdy na tyle atrakcyjne i interesujące wydarzenie, by poświęcać mu czas. Nie podoba mi się idea jaka przyświeca tej „rozrywce”, ale dla Hiszpanów to wielkie święto podkreślające ich charakter.

Będąc w Hiszpanii, a dokładnie w Alicante, postanowiłam odwiedzić miejsce, gdzie odbywa się jeden z najsłynniejszych spektakli hiszpańskiej kultury.

Plaza de Toros Alicante, czyli arena walk byków w Alicante to miejsce gdzie debiutowało wielu wielkich torreadorów. Tradycyjny jarmark, czyli feria, odbywający się w czerwcu i zbiegający się z oficjalnymi uroczystościami miasta Alicante to czas, który otwiera letni sezon walk byków w Hiszpanii. Większość gwiazd corridy chce być na nim obecna, gdyż zdobyty tu triumf może otworzyć drzwi do kolejnych imprez odbywających się przez resztę roku. Walki byków odbywają się również w sierpniu z okazji święta NMP ( Virgen de Remedio).

Tradycyjne walki byków, czyli corrida zapoczątkowano już w XII wieku. Wówczas to zorganizowano specjalne widowisko na cześć ówczesnego władcy Alfonsa VIIII. Był to rok 1133 i od tego momentu widowisko to stało się hiszpańską rozrywką, w której niejednokrotnie brali udział królowi i arystokracja.

Naszą wycieczkę zaczynamy od Puerta Grande, najważniejszego miejsca dla torreadora. To przez te drzwi wynoszony jest przez wiwatującą widownię po wygranej walce. W Alicante Puerta Grande otwiera się gdy matador odetnie oba uszy byka po zakończeniu walki. Są to trofea, które może uzyskać dzięki uznaniu publiczności i najważniejszych przedstawicieli corridy za dobry występ. Pochodzący z Alicante torreador o pseudonimie „Manzanares” przekroczył Puerta Grande aż 57 razy.
Po przejściu przez drzwi po prawej stronie dostrzeżemy naturalnej wielkości portret tego toredora a po lewej cztery tablice poświęcone bykom, które zostały ułaskawione ze względu na ich wyjątkową walkę.

Arena może obecnie pomieścić 11600 widzów. Miejsca siedzące są podzielone na 8 obszarów pogrupowanych w trzy strefy, strefa zacieniona obejmuje obszary od 1 do 4, strefa słoneczna to obszary 6-8, a strefa mieszana, czyli słońca i cienia to obszar 5. Najdroższe są bilety w strefie zacienionej, a najtańsze w strefie słońca. Ich cena jest również uzależniona od tego, jak blisko siedzimy od areny. Analogicznie im bliżej, tym drożej. Ceny nie są szczególnie wygórowane biorąc pod uwagę rangę tej areny, najtańsze bilety w strefie słońca kosztują 15 euro, a najdroższe w strefie cienia i najbliżej areny to wydatek rzędu 120 euro.

Najbardziej intymne miejsce na arenie to kaplica. To tutaj torreadorzy szukają wyciszenia i inspiracji przed walką. Najważniejszy jest tu obraz najbardziej czczony w mieście La Santa Faz. Torreador w pełnym skupieniu i totalnej ciszy stara się skoncentrować na czekającej go walce z bykiem.

Kolejnym pomieszczeniem znajdującym się na każdej arenie jest ambulatorium. To najmniej atrakcyjny element związany z widowiskiem i miejsce, do którego nie chce trafić żaden torreador.  Składa się ono z trzech sal, sali operacyjnej, szpitalnej i rekonwalescencji. Gdy torrreador ulegnie wypadkowi w pierwszej kolejności zostaje zamknięty wewnętrzny korytarz. Ranny przechodzi wszelkie zabiegi i badania, które może potrzebować. Jest to też to najstarszy ośrodek opieki zdrowotnej w Alicante albowiem liczy ponad 130 lat!  Czy zdarzają się wypadki śmiertelne? W 1910 roku doszło na tej arenie do pierwszego i jak na razie  jednego śmiertelnego zdarzenia.

W Hiszpanii areny walk byków są prawnie podzielone na różne kategorie w zależności od ich znaczenia. Arena w Alicante jest areną drugiej kategorii, dla której przepisy stanowią, że byk stający do walki musi mieć minimalną wagę 435 kg. Rasa byków też nie jest przypadkowa. Mowa tu o torro bravo, odmianie hodowanej w całej Hiszpanii. Cechuje ją temperament, agresywność, masywna budowa i duże rogi.
Ponadto wg. przepisów w dniu walki, kilka godzin wcześniej, odbywa się losowanie byków, z którymi walczyć będą poszczególni torreadorzy. Byki te są następnie zamykane w odpowiednich zagrodach, gdzie pozostają do czasu, aż będą gotowe do wyjścia na arenę.

Pierwszym punktem widowiska jest prezentacja. Dokładnie o wyznaczonej godzinie przewodniczący wydobywa białą chusteczkę, co oznacza początek pokazu (paseio). W przemarszu, przy dźwiękach pasadoble, biorą udział wszyscy uczestniczy walk byków i pracownicy odpowiedzialni za przygotowanie placu areny. Podążają oni za porządkowymi ubranymi w staromodne stroje z czasów Filipa IV.

Kolejność procesji jest następująca, najpierw matadorzy w kolejności starszeństwa, a następnie ich zespoły i pikadorzy. Dalej pomocnicy pikadora,arenowi i osoby odpowiedzialne za przeciągnięcie pokonanego byka do rzeźni. Kiedy torreador po raz pierwszy dokonuje przemarszu na arenie, idzie bez nakrycia głowy niosąc je w dłoni. Niektórzy torreadorzy rozpoczynają ten uroczysty przemarsz prawą nogą, z czystego przesądu, inni zaznaczają krzyż na ziemi i idą zdecydowanym krokiem w kierunku przewodniczącego, aby złożyć mu powitanie. Matadorzy i pikadorzy mają kostiumy zdobione złotem, które swoją historią sięgają XIX wieku. Z kolei stroje banderilieos,czyli torreadorów wbijających harpuny, ozdobione są srebrnymi motywami lub dżetami. W walkach z bykami uczestniczą też kobiety. To zasługa Angeli Hernandez, która czoła nie tylko bykom, ale i musiała przezwyciężyć przeszkody prawne uniemożliwiające kobietom walkę, wprowadzone podczas dyktatury Francisco Franco. Udało się jej uchylić w 1974 roku.

Centralnej części areny obok loży prezydenckiej na drugim poziomie znajduje się mały balkonik który jest zajmowany przez przewodniczącego walK byków i jego dwóch doradców artystycznego i weterynaryjnego. Przewodniczący jest najwyższym autorytetem, podczas walk czuwa też nad przestrzeganiem zasad, które w Hiszpanii mają charakter prawny i można ukarać grzywną każdego kto ich nie przestrzega. Torreadorzy walczący z bykami proszą przewodniczącego o pozwolenie na rozpoczęcie walki. Jego zadaniem  jest również mierzenie czasu walki byków, oraz oceniani i przyznawanie trofeów torreadorom. W tym celu ma do dyspozycji pięć kolorowych chusteczek.

Biała jest znakiem do rozpoczęcia walki byków a także do wypuszczenia byka czy zamiany etapu walki i przyznania trofeów.
Zielona używana jest gdy byk nadaje się do walki, to znaczy gdy nie spełnia idealnych warunków fizycznych. Wskazany byk zostaje odesłany do zagrody a na jego miejsce zostaje wyprowadzony inny.
Niebieska oznacza nagrodę dla byka w postaci okrążenia areny.
Pomarańczowa głosi ułaskawienie byka o wyjątkowych cechach, co oznacza jego powrót na pastwisko, gdzie będzie żył wolny przez resztę swojego życia, jako byk rozpłodowy.
Czerwona używana rzadko stanowi rozkaz użycia specjalnych banderilli, zwanych czarnymi, które są używane gdy byk wskazuje nadmierną łagodność. Przewodniczący musi brać pod uwagę nie tylko swój własny osąd, ale i głosy widowni zwłaszcza w przypadku przyznawania trofeów. Gdy walka nie przypadnie do gustu publiczności, byk i torreador są wygwizdywani lub karani ciszą.

Corrida –  czyli najważniejsze widowisko.

Czas zacząć widowisko!