Po bezdrożach półwyspu Akamas.


Wybierając się na półwysep Akamas warto skorzystać z ofert miejscowych biur podróży, które w małych grupach, maksymalnie 9 osobowych, oferują wyprawę wzdłuż północno – zachodniego wybrzeża Cypru. Podyktowane jest to względami praktycznymi albowiem autobusy dojeżdżają tylko do Zatoki Koralowej (Coral bay) ze względu na niezwykle kręte i wąski dróżki wybrzeża. Teoretycznie można się tam dostać i podróżować wypożyczonym autem,ale dość łatwo się zgubić pośród plątaniny ścieżek.

Zatoka Koralowa ( Coral Bay)

Niecałe 20 kilometrów od Pafos, na wysokości miejscowości Pegeia, można natknąć się na spoczywający przy klifach wrak statku Endro III. Znajduje się tutaj od 2011 roku, kiedy to podążając z portu Limassol w kierunku Rodos,został zaskoczony przez pogodę. Usterce uległy silniki i utracono kontrolę nad statkiem. Szalejące fale spychały go coraz bliżej lądu, aż w końcu uderzył o skaliste wybrzeże i zatrzymał się na stałe. Dzisiaj stanowi jedną z atrakcji turystycznych w drodze na półwysep Akamas.

Kierując się dalej warto przyglądnąć się jednej z wielu plantacji bananowców. Wjeżdżając w głąb lądu, w gruntowe drogi przylądku Lara, napotkać można dwie rozległe, piaszczyste plaże. Mniejsza – Lara Turtle Station – stanowi teren wylęgu żółwi morskich. Teren jest ogrodzony i na czas wylęgu (VI-IX) zamykany dla ludności.

Cała nadbrzeżna trasa , od przylądka Lary, to bogactwo małych, urokliwych zatoczek. Jednak jeśli chcemy tą drogą kierować się w głąb wzgórz Akamas warto wybrać auto terenowe z napędem 4×4. Oznakowana polna droga poprowadzi nas do wielu zapomnianych, często słabo zaludnionych cypryjskich wiosek. Powody takiego stanu są co najmniej dwa. Pierwszym są trzęsienia ziemi, które raz w roku nawiedzają Cypr niszcząc górskie domostwa. Drugi powód to wydarzenia roku 1974, kiedy to Turcy dokonali inwazji na Cypr, równając z ziemią tutejsze osady. Dziś, częściowo odbudowywane, zamieszkiwane przez nieliczne osoby, podnoszą się z kataklizmu. Nadal jednak napotkamy na opuszczone, zaniedbane budynki, pozostawione same sobie, jak poniższy budynek wiejskiej szkoły.

 

Przykładem wioski zniszczonej w 1995 roku przez trzęsienie ziemi jest Pano Arhodes. Dzisiaj wiele zniszczonych budynków gruntownie odremontowano ( w tym kościół św. Barbary z XVI wieku), odbudowując przy tym bazę turystyczną. W wiosce znajdują się dwa punkty noclegowe i kawiarnia. Ze względu na swoje położenie miejscowość stanowi doskonała bazę wypadową dla miłośników trekkingów czy jazdy rowerowej.

 

Według przypowieści  wzgórza Akamas umiłowała sobie Afrodyta – grecka bogini miłości, piękna i kwiatów. Za największą miejscowością tego terenu – Polis – kierując się północną krawedzią półwyspu można dotrzeć do Loutra Afrodhitis, czyli „Łaźni Afrodyty”. Prawdopodobnie to tu, zażywająca kąpieli bogini, poznała Adonisa, swojego późniejszego kochanka. Obecnie zażywanie kąpieli czy spożywanie wody z sadzawki jest surowo zabronione.

ŁAŹNIE AFRODYTY

Przebywając na wzgórzach Akamas nie sposób nie zaglądnąć do winiarni. Uprawiana tutaj winorosł ma doskonałe warunki do owocowania.  W okresie wegetacyjnym, zimą, śnieg nie zalega na zboczach, temperatura rzadko spada poniżej zera a late odsłonięte wzgórza sycą się promieniami słońca.

Aby przyciągnąć turystów w to miejsce, winiarnie przygotowują szereg atrakcji. Od zwiedzania piwniczek, w których leżakuje wino, poprzez mini muzea sztuki winiarskie aż po degustację trunków.  Wzgórza Akamas to bogactwo smaków, widoków, roślinności i ciekawej architektury wioskowej. Można rzec, że każdy znajdzie dla siebie coś co go zainteresuje.

 

 

 

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *